فراوانی سلول‌های هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در رادیوگرافی‌های پانورامیک

سابقه و هدف: با توجه به اینکه حضور سلول‌های هوایی اتموئید، با یا بدون بیماری می‌تواند با باریک کردن Infundibulum اتموئید و یا استئوم سینوس ماگزیلا سبب رینوسینوزیت مزمن، سینوزیت عود کننده و سایر علایم کلینیکی شود، تشخیص وجود این واریاسیون آناتومیک دررادیوگرافی رایجی مانند پانورامیک، در تعیین علت موارد فوق لازم است. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع سلول‌های هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در رادیوگرافی‌های پانورامیک بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، رادیوگرافی پانورامیک 320 بیمار طبق روش Ahmad وهمکاران برای ارزیابی سلول‌های اتموئید اینفرااوربیتال مورد بررسی قرار گرفتند. یک رادیولوسنسی با حدود مشخص به شکل گرد یا بیضی که مولتی لاکولار یا یونی لاکولار بوده، بردرهای صاف ان در موقعیت مدیالی نسبت به فورامن اینفرااوربیتال قرار گرفته، اکثر بردرهای آن در رادیوگرافی پانورامیک مشخص بودند به عنوان سلول‌های هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در نظر گرفته ‌شد. این سلول‌ها در نواحی که بر روی بردر تحتانی اربیت سوپرایمپوز می‌شدند، باعث از بین رفتن واضح بردر کورتیکال حدود تحتانی اربیت می‌گردیدند. رادیوگرافی ها توسط 3 مشاهده گر تفسیر شدند. نتایج ثبت شده بر اساس اجماع نظر مشاهده گران بود. جهت آنالیز اطلاعات آزمونbinary logistic regression با استفاده از نرم افزار SPSS به کار رفت. یافته‌ها: پس از حذف 10 رادیوگرافی پانورامیک، اطلاعات بدست آمده از 310 رادیوگرافی پانورامیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در 37% از این رادیوگرافی‌ها سلول‌های هوایی اینفرااربیتال اتموئید مشاهده شدند. این سلول‌ها در زنان بیش از مردان دیده شدند (05/0Pنتیجه‌گیری: میزان شیوع سلولهای هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در این مطالعه نشان داد که این سلولها لندمارک آناتومیک نسبتاًشایعی در رادیوگرافی‌های پانورامیک هستند.